De eerste 20 kilometer ben ik niet vooruit te branden en gaat het moeizaam door pijn in mijn knie.

Bij een klein stadje is het tijd voor mijn eerste koffie, en daarna op een ander terras nog eentje om ook even te kunnen plassen. Door de koffie is mijn vermoeidheid en kniepijn al snel verdwenen, en naarmate de route vlakker word gaat het fietsen steeds gemakkelijke.

Er staat mij een prachtige rit langs de Pyreeneen te wachten. Waarbij ik bijna de hele weg heb kunnen genieten van de grote bergtoppen aan mijn linkerzijde. De uitzichten zijn fantastisch en ik fiets lang mooie fruitboomgaarden.

De route die ik volg, gaat dwars door een wijngaard, prachtig. Het pad hier gaat enorm stijl naar benden en is nat door de bewatering van de gaard, de grond kleiachtig en het modder plakt zich vast rond mijn wielen. Hier wil ik liever niet afstappen omdat het ook op mijn schoenen zal blijven plakken. Met de remmen vol ingedrukt ga ik langzaam, en met dit prachtige uitzicht,  naar beneden. Al fietsend met mijn telefoon in de handen maak ik de tweede foto.

Weer zo’n fijn gravelpaadje. Hier houd ik van!

Het handschap in Noord Spanje is erg glooiend, dat betekent dus veel klein klimmetjes en afdalingen.

In Spanje is er aandacht voor de fietser, te zien aan de straat markeringen.

Etappe 25 alweer, ondertussen heb ik meer dan 2500 kilometer in de benen.

Vanochtend heb ik lekker uitgeslapen en anders dan ik meestal doe, heb ik in de ochtend al besloten waar ik vandaag mijn tour ga eindigen. Sinds gister volg ik de ‘Camino del Norte’, dat is een populaire wandelroute naar Santiago de Compostela. Ik hoorde dat veel in deze omgeving is volgeboekt, je moet er dus op tijd bij zijn wil je een overnachting treffen. De volgende camping zou zijn na 50km óf 120km fietsen, ik koos voor het eerste.

In de vroege middag neem ik aan het strand een kop koffie, met tosti er bij.

Mijn verwachting was om rond 12 uur aan te komen, dat liep iets anders.

Het landschap is erg afwisselend, met veel korte klimmetjes van boven de 9% en een deel zelfs 13% tot 20%. Ook zijn er veel trappen waar je de fiets moet tillen. Ik heb er lang over gedaan om de 50km af te leggen. Heel uitdagend, maar de mooie paadjes en het landschap maken het het helemaal waard.

Als je wilt fietsen langst de kust, dan is het verschil in hoogte groot. Op sommige stukjes kun je langs het strand, maar af en toe dwaal je weer wat verder van de zee af. Door het verschil in hoogte van zijn veel trappetjes, waar ik de fiets mee naar boven klim. Mijn arm spieren zijn ondertussen wel wat gewend en dit is goed te doen.

Dit is het beste broodje dat ik in de afgelopen weken heb gegeten. Ik zit op een behoorlijk druk gevuld terras met veel luide mensen, er is geen teras bediening. Daarvoor moet ik binnen in de rij gaan staan, dit duurt een tijdje maar is het wachten waard. De Spaanse vibes zijn anders dan die in Frankrijk, mensen praten met elkaar en het is erg gezellig.

Ik weet niet zo goed wat ik moet bestellen want het zegt me allemaal niet zo veel, de taal is voor mij vrij nieuw. Dat blijkt al snel niet zoveel uit te maken want de balie medewerker is laaiend enthousiast over het eten dat ze verkopen en adviseert mij  een aantal lekkernijen. Ik kies een rijk gevulde tosti, met verse knoflook, rode ui, aubergine, en courgette. Ik weet niet hoe ze het doen, maar het smaakt ongelofelijk lekker. Het lekkerste broodje dat ik in een lange tijd heb gegeten.

Het is hier in het Baskenland boven mijn verwachting mooi, de kust is ruig en minder toeristisch dan ik had verwacht. Naast de vele wandelaars zijn er maar enkele fietsers.

De afgelopen weken door Frankrijk fietsen waren mooi, maar nu ik in Spanje ben, ben ik erg blij dat ik hier ben. De Franse cultuur kan ik, ondanks dat ik er veel tijd heb door gebracht, lastig begrijpen.
In sommige opzichten vind ik het een saai land,  Al na de eerste dag valt het me sterk op dat de mensen in Spanje zoveel hartelijk zijn. In Frankrijk schoten mensen vaak in de stress als blijkt dat ik de taal niet (goed) spreek, en we in het Engels moeten communiceren. Ze nemen taal erg serieus en generen zich er dan ook duidelijk als ze het (naar hun eigen mening) niet goed spreken, maar dat maakt natuurlijk helemaal niet uit. In dit gebied van Spanje gaat dit heel anders, wanneer ik in Engels begin te spreken vragen ze gelijk waar ik vandaan kom en zijn ze geinteresseeerd. Een veel meer open houding.

Verder zijn er hier, ook in tegenstelling tot in Frankrijk, restaurantjes en koffies in overvloed! Het is niet beperkt tot specifieke tijden en ‘s avonds is er veel gezelligheid. Ik heb weer zin in de komen weken!

Zoals ik al eerder schrijf zijn de verschillen in hoogtes hier groot, en zijn er veel plekken waar het mij niet lukt om te blijven fietsen. Mijn achillespees begint moeite te krijgen met het push-werk; al lopend de fiets naar boven moet duwen. Vandaag heb ik opnieuw een route gepland om de hoogtemeters iets te mijden.
Ik heb een aantal pijnstillers genomen omdat de pijn in mijn benen intens is, en ik ben in de buurt van een spoorlijn gebleven voor het geval het niet meer gaat, dan kan ik een stukje met de trein nemen.

Het is gelukt om in Bilbao te komen, maar ik vrees er een beetje voor hoe mijn benen zullen gaan reageren op de volgende dagen. Bilbao is om een mooie stad om even wat langer te verblijven.

Met de lift ga ik naar mijn hotel kamer. Vanuit mijn kamer heb ik een prachtig uitzicht over de stad. Omdat ik opnieuw heb ervaren dat het klimmen moeizaam gaat, overweeg ik om een deel van mijn bagage op de post te doen om het te vergemakkelijken. In de hotel kamer heb ik mooi even de tijd en ruimte om mijn bagage door te spitten en te sorteren.

‘S avonds eet ik bij een all you can eat. Het fijn aan zoveel beweging is dat je oneindig veel kan eten, ik denk niet dat ik normaal deze 3 volle borden op zou kunnen. Van links naar rechts: het voorafje, hoofgerecht, het toetje, en een espressootje. Misschien niet het meest verse eten, en veel frituur maar oh wat is eten toch lekker als je honger hebt.

Vandaag heb ik rustdag in Bilbao.
Ik ben naar het Guggenheim museum gegaan, als oud kunstacademie student kwam ik voor de kunst, maar ik was voornamelijk gefascineerd door de collectie oude auto’s. Prachtig!

Verder heb ik de tijd genomen om door mijn bagage heen te gaan en dit dit zijn de spullen die ik terug ga sturen met de post. In totaal een kleine 6 kilogram; de kookspullen in Spanje heb ik niet per se nodig, want het uit eten gaan is hier flink genieten en ook nog eens goedkoop. Één van de waterflessen kan ik wel missen want er is op veel plakken water te tappen, vanwege de voorzieningen voor de pelgrim lopers.
De fietsstandaard is een luxe die er eigenlijk alleen maar voor gezorgd heeft dat mijn fiets omviel.
Meer dan de helft van de kleding die ik mee heb, heb ik nooit aan gehad, 2 boeken heb ik ondertussen uitgelezen… en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Vandaag ben ik er vroeg uit, de dag begint met een enorme trap waar ik mijn fiets mee naar boven til.
Bovenaan de trap kom ik aan bij het strand. Om half 7 (op een zondag!) scoor ik een heerlijk ontbijtje en koffie bij een strandtentje, ik denk dat ze zo vroeg open zijn voor de surfers. Dit is hele een fijne start van de dag.

De tapa’s zijn geweldig, in elk café dat je hier binnenloopt is de toonbank een overvloed aan heerlijke kleine hapjes. Allemaal gemaakt van verse lokale producten.

De eerste 50km heb ik opnieuw last van mijn achillespees, het is dof gevoel, en soms schiet er een kramp in.
Maar na een tijdje verdwijnt de pijn weer en heb ik probleemloon kunnen doorfietsen. Ik neem de pijntjes in mijn lichaam serieus, maar tegelijk heb ik moeite om rustig aan te doen. Zolang het niet erger word èn er ook nog veel momenten zijn waar de pijn er niet is, dan dan fiets ik vrolijk door.

De route die ik volg houd plotseling op bij het strand. Mijn vermoeden is dat hier een pontje is om over het water te komen, maar er zijn nergens bordjes met instructies of tijden. Aan de houding van sommige mensen op het strand te zien lijkt het dat zij ergens op aan het wachten zijn. Na een tijdje wachten komt er inderdaad een bootje aan.

Ook vuilnis kan er mooi uit zien.

De uitzichten van vandaag zijn heel divers, Santander is een mooie stad, en in de omgeving zijn prachtige kliffen.

Vandaag heb ik voornamelijk even wat praktische zaken geregeld en de zonnelijntjes iets laten vervagen op het strand.

Vanochtend ben ik langs een post kantoor gegaan, Het gaat hier in Spanje lekker z’n gangetje; ik sta anderhalf uur in de rij bij het post kantoor omdat er maar 1 man personeel is, niemand lijkt zich er druk om te maken. dus doe ik dat ook niet. Gelukkig is er airco.

Vanaf morgen ben ik 6kg lichter, ik ben benieuwd in hoeverre ik dat ga merken!